คือเรื่องมันมีอยู่ว่าเพื่อนเรานางเปิดร้านตัดชุดเสื้อผ้าเช่าชุดไทย บลาๆ เหตุการณ์แรกคือนางยืมเงินเราไปซื้อของทำชุดของนาง เราก็ให้ยืม เพราะค่อนข้างสนิทกันและไว้ใจ นางยืมไปแล้วก็หายไปเลยเดือนนิดๆแต่ก็ดีที่อยู่ๆก็ค่อยๆมาทะยอยคืนจนหมด จำนวนเงินไม่เยอะแต่นางคืนที่ 60 80 ไรงี้ ก็ยังไม่รุนแรงเท่าไหร่ เรื่องมันมีอยู่ว่า เดือนหน้าจะงานแต่งพี่ชายเรา เราจะคุยรายละเอียดในการตัดชุดเดรสธรรมดา นางก็วาดแบบ วัดตัวบลาๆ แล้วก็ไปซื้อผ้าด้วยกัน ซื้อผ้าเสร็จสับ นางก็รับปากว่า วันเดียวก็เสร็จละ ไรงี้เราก็เฉยๆ ผ่านไปใกล้จะถึงงานแต่งพี่ชายเราไปถาม นางหาย นางไม่ตอบ ในการตัดชุดครั้งแรกเราจ่ายค่าจ้างตัดให้นาง300 ค่าผ้าเราจ่ายเองประมาณ500 นางก็หายเงียบเข้ากรีบเฆม พอทักๆไป โทรไป นางก็มาบอกขอโทด ตัดไม่ทัน งานนางเยอะนั้นนี่เราก็เห็นใจแต่แอบเฟล เพราะนางเป็นคนรับปากว่า วันเดียวก็เสร็จ ผ้าซื้อไปยังไงกองอยู่อย่างนั้น นางแก้ปัญหาโดยการ คืนเงินเรา แค่ค่าที่จ้างนาง ส่วนผ้าที่ซื้อมานางบอกเก็บไว้เดี๋ยวตัดคราวหน้า เราก็จบไม่อะไรให้กำลังใจนางทำงานก็คุยกันปกติไม่มีอะไร แล้วก็มีเหตุการณ์อีกครั้ง คือช่วงสิ้นปีก่อนจะปีใหม่ เราก็ไปมาหาสู่นางตามประสาเพื่อน เอารูปให้นางดูว่าเออ เสื้อแบบนี้กับกางเกงแบบนี้เก๋ดีว่ะ นางก็บอกเราเลยว่าไปซื้อผ้ามาดิเดี๋ยวตัดให้นั้นนู้นนี่. เราก็เลยไปจ้าไปซื้อผ้ากับนาง รอบนี้ค่าผ้าหมดไปเกือบ1000 แล้วก็จ่ายค่าจ้างนางอีก500 อัพราคา5555 (ปล.เรามีไปเที่ยว ตจว ) เลยอยากตัดชุดไว้ใส่เก๋ๆ นางก็รับปากอีก เวลาได้แน่นอน ไม่เหมือนคราวที่แล้ว. ก็ผ่านไป จนจะถึงวันที่เราจะไปแล้ว สเต๊ปเดิมค่ะ หาย ค่ะ หายไปเลยยย เงียบกริ๊บ เราก็โทรตามไม่รับ เฟสตามไม่ตอบ แล้วพอสักพักใหญ่ๆ เราโมโหและไม่รู้จะยังไง เลยโพสเฟสบุ๊คว่า ตกลงจะยังไงกันแน่ ไม่ทำก็บอกไม่ทำไม่ใช่ทำแบบเดิม นางมาเม้นไวม๊ากกก omg คืออะไร 555 นางก็มาขอโทษอีกแบบเดิมเล๊ยค่ะ นางก็พาไปซื้อเสื้อผ้าสำเร็จ เสียไปแค่400กว่าบาท แล้วค่าผ้าฉันละฮัลโหล เราก็เฟลรอบสองค่ะ555 จนแบบทะเลาะกันหนักไปเลย. ไม่คุยกันสักพัก จู่ๆ นางก็เอาผ้าที่เราซื้อไปตัดให้ลูกค้าเฉยเลย. เงิป-ก็ไม่อะไร ตามใจนางเอาที่สบายใจเลยจ้ะ. แต่ก็กลับมาคุยกันปกติ เพราะมีเพื่อนอีกคนคอยเป็นกาวเชื่อมเวลาแบบนี้. ยังค่ะ ยังไม่จบ ล่าสุดที่ผ่านมา เดือน. กค. เราต้องไปเป็นเพื่อนเจ้าสาว ต้องใส่ชุดไทยไรประมาณนี้. เราก็บอกนางเหมือนเดิมเพราะนางเปิดร้านเช่าชุดนิ มีแทบทุกอย่าง. แต่ดั๊นสีชุดที่เราต้องการไม่มี. เราจ้างนางเลยนะ แต่รอบนี้ไม่จ่ายค่าจ้างก่อน. นางให้เราไปหาซื้อผ้าเอง อะไรเอง เราก็คิดในใจแล้วกูจะจ้างทำไมวะ อีกอย่างกูทำงาน มีเวลาว่างไปมั้งแต่สุดท้ายก็หอบสังขารไปซื้อเองค่ะ แต่ได้แค่สไบ ขาดผ้าถุง ซึ่งขณะเดียวกันนั้นนางก็ตัดชุดไทยเจ้าสาวอยู่ เราเห็นสีผ้าถุงสวยดีก็เลยบอกนางสั่งให้ด้วยสิ ไปหาซื้อไม่มีเลย. นางก็เออ ออ จะทำให้แต่รอบนี้เราไม่ได้จ่ายค่าจ้างนางก่อนนะ เพราะก่อนหน้านี้จ่ายไปแล้วไม่เคยได้ตามที่นางรับปากเลยสักครั้ง พอใกล้จะถึงวันงาน เราโทรไปนางตัดสายจ้า ดราม่าชุดใหญ่ใสเลย. ปกติ ที่นางโทรไม่รับ เราก็จะด่าแบบ

กก อีกละ คราวนี้นางใส่ใหญ่ ว่ากูไม่ใช่แฟนนะที่โทรแล้วจะรับตลอด อย่างี่เง่าได้ปะ เอ้านี่เลย งง นางบอกนางเร่งงานอื่นอยู่ แบบไม่สนใจใยดีเลย คือโมโหตรงที่เราโทรแค่สายเดียวเอง แต่นางตัดสาย แล้วก็บอกว่าจะรู้ได้ไงว่าไคโทรมาไม่โทรมา ซึ่งคือตัดสายไวมาก สรุปนางก็ไม่ทำงานของเราอีก เทอีก. เราเลยบอกนางไปว่า ไม่เป็นไรของกูมันเงินน้อยไม่แคร์กูก็ไม่แคร์ เราเสียความรู้สึกมากเลย จบปัญหาโดยการบล๊อคไม่ติดต่ออีก..... ผิดไหมคะที่เลิกคบโดยเหตุผลประมาณนี้ นางรับปากแต่ไม่เคยทำได้เลย ที่เราโกรธหนักเพราะนางมาวีนใส่ นั้นนี่เกรี้ยวกราด. ปกตินางชอบรับงานไม่ดูกำลังตัวเอง ทำไม่ทันชอบมาวีนลูกค้าที่ตามจิก. แต่เราเป็นเพื่อนก็เปรียบเสมือนลูกค้าแต่ไม่ได้รับการบริการที่ดีเท่าเทียมกับลูกค้าคนอื่นๆของนางเลย หรือเพราะว่าเงินของเรามันน้อยหรือป่าว นางจึงไม่แคร์ใดๆ
ผิดไหมที่เลิกคบเพื่อนเพราะเหตุผลนี้